Dnia 20 stycznia 2018 roku zmarła dr Carla Müller z domu Lehmann, geolog, podróżnik, miłośnik sztuki, kolekcjoner. Urodziła się 14 września 1940 roku w Landsbergu an der Warthe (obecnie Gorzów Wielkopolski), jako córka adwokata Waltera Lehmanna i Ilsy Schroeder. Dzieciństwo spędziła w willi Schroedera wraz z czworgiem rodzeństwa (najmłodszy brat Benno urodził się w 1944 roku). Pod koniec stycznia 1945 roku cała rodzina przeniosła się w głąb Niemiec. W 1966 roku poślubiła Klausa Müllera. Studia z zakresu geologii odbyła na Uniwersytecie we Frankfurcie nad Menem. W 1971 roku, po uzyskaniu stopnia doktora, poświęciła szczególną uwagę badaniom nad pradawnymi mikroorganizmami, określanymi jako nanoplankton. Działała samodzielnie jako paleontolog dla francuskiego przemysłu naftowego. Uczestniczyła w wielu ekspedycjach na pokładach statków, dokonujących próbnych wierceń w głębinach morskich. Od 1980 roku przebywała we Francji, zamieszkała w Rueil-Malmaison. W 2013 roku przeprowadziła się do Ludzisławic koło Santoka, by spędzić ostatnie lata życia w pobliżu miejsca urodzenia. Przez kilka lat wspierała Muzeum Lubuskie w Gorzowie Wielkopolskim licznymi darami. W czerwcu 2017 roku przekazała najcenniejszy dar – zbiór porcelany francuskiej, pochodzącej z różnych manufaktur, w większości paryskich, obrazy, miniatury i meble – z XVIII i XIX wieku. Ideą Carli Müller było udostępnienie tych dzieł sztuki jak najszerszej publiczności, w jej rodzinnym domu. Ostatni rok życia spędziła w domu opieki w Malechowie, w województwie zachodniopomorskim. Zmarła w wieku 78 lat.
Opracował Janusz Michalski
